Van Per Saldo – Er is nog steeds geen regeling om niet-geleverde zorg weer door te betalen. Er is toegezegd dat dit weer moet kunnen, maar er komt maar geen oplossing. Ondanks onze oproepen op deze site en in Hart van Nederland, en onze druk in de lobby. In de tussentijd kunnen budgethouders hun zorgverleners niet laten komen en ook niet betalen. Het is niet te geloven en onnodig dat dit in de tweede golf nog aan de orde is.

We zijn al maanden in overleg om te zorgen dat niet-geleverde zorg kan worden doorbetaald. Er is ons toegezegd dat dit weer mogelijk wordt. We roepen het ministerie van VWS op nu snel met een oplossing te komen. Het ministerie is in overleg met Zorgverzekeraars Nederland (ZN), de koepel van zorgkantoren, voor een oplossing voor budgethouders met een pgb in de Wet langdurige zorg (Wlz). Het gaat om het samenvoegen van de oude regeling met extra eisen waaraan de situatie moet voldoen. We willen dat dit vanaf 1 juli 2020 geldig wordt. We verwachten dat het vanaf 1 september of 1 oktober 2020 zal zijn.

Voor de Jeugdwet, Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en Zorgverzekeringswet (Zvw) zijn de gesprekken nog steeds niet op gang. We hebben gezegd dat dit veel te laat is en al de gesprekken al gestart zouden moeten zijn. Dat dit nog steeds niet aan de orde is, heeft te maken met het feit dat gemeenten en verzekeraars zeggen dat budgethouders zich nauwelijks melden.

Onze oproep

We hebben via onze site en Hart van Nederland gevraagd je problemen te melden. Dit heeft schrijnende situaties blootgelegd. Het zorgt er helaas niet voor dat betrokken partijen snel met een oplossing komen. In de tussentijd zitten zorgverleners zonder inkomen en budgethouders zonder zorg, noodgedwongen of uit vrije wil. Dat moet niet kunnen in een land als Nederland. Waarom is er wel direct een langlopende regeling voor bijvoorbeeld ondernemers en zorginstellingen en niet voor de pgb-gefinancierde zorg? We vinden het onverteerbaar.

Een paar van de meldingen

‘Ik was verkouden waardoor de zorgverlener van onze dochter niet mocht/kon komen. Zorgverlener kan nu niet betaald worden, maar is wel afhankelijk van inkomsten. Ik mag deze niet uitbetalen. Zorgverlener heeft daar last van en ik ben bang dat zij weleens ander werk kan gaan zoeken.’

‘Ik heb een spierziekte en als gevolg daarvan heb ik beademing (invasief) en zit in een elektrische rolstoel. Voor de ADL en beademing heb ik, naast de zorg die ik van mijn ouders krijg, ook een aantal zorgverleners in dienst. Deze zorgverleners zijn voor de beademing speciaal opgeleid. In verband met mijn kwetsbaarheid ben ik met ingang van 16 maart jl. met mijn ouders in isolatie gegaan. Vanaf dat moment heb ik ook de zorg van de zorgverleners gestopt. Mijn ouders en ik werken nu volledig van uit huis en zij hebben de gehele zorg voor mij op zich genomen. Gelukkig voor de zorgverleners mochten de uren gewoon doorbetaald worden. Dat dit per 1 juli is gestopt is een ramp voor hun en voor mij. Zij missen inkomen en zullen op zoek moeten gaan naar ander werk. Dat kan betekenen dat wanneer corona voorbij is, zij een andere baan hebben gevonden en niet meer beschikbaar zijn voor mij. Ik moet dan op zoek naar andere zorgverleners, die weer opnieuw opgeleid moeten worden. Ik vind dat de zorgverleners gewoon doorbetaald moeten worden, zodat ze voor mij beschikbaar blijven. In mijn geval kost het de overheid niets meer. Zij krijgen gewoon uitbetaald wat ze ook zouden krijgen als ze bij mij aan het werk zouden zijn geweest.’

Deel dit bericht: